ریحانه تمام زندگی من

محمدحسین گلم 18 ماهگی شو زمانی به پایان می رساند که میتونه بابا - ماما- دایی - آش - داخ - آبا رو بگه - اعضای صورت شو می شناسه و وقتی چشمشو نشون بده انگشت شو تا ته تو چشش میکنه - اگه صدایی از کوچه بیاد دست شو کنار صورت اش میگیره و لب پایین شو گاز میگیره و به صورت یواش و طوری که مثلا ترسیده میگه آق آق یعنی آقایی اومد - دو دستی لپ آدما رو میگیره و از رو لباشون بوس میکنه اما رانیا تو گفتن چند تا کلمه هنوز مشکل داره مثل کتاب (کپات) یا نمکدون (م م ه ک و ن ) میگه . فعل منفی نمیتونه بکار ببره مثلا نمیتونه بگه نمی خورم یا نمیام و یا هر فعل منفی دیگه که بصورت میام نه و یا می خورم نه و یا پوش نه بکار می بره     ...

...

محمدحسین اسامی اطرافیان را که تکرار میکنیم بصورتی که قابل فهم باشه تلفظ میکنه . مثل آجی - عزیز - بابا - دایی منو مانی صدا میکنه . گریه میکنه و میگه : مانی   مانی قربونت بشم با این حرف زدنت . ولی نمیدونم چرا اینقدر عصبانی هست . همش درحال زدن منو دخترا هست یا موهامونو میکشه یا گاز میگیره و یا چنگ میزنه . به رانیا که میگم به محمدحسین دست نزن عصبانیه میگه مسی عصابیه .؟؟؟ خدارو شکر رانیا هم دیگه همه لغاتی که روزانه استفاده میکنیم همه رو بلده . کارشناس گفتار درمانی اش گفته : تا زمانی که بتونه یه جریانی رو تعریف کنه باید ببرمش گفتار درمانی . این روزها روی افعال منفی باهاش کار میکنه . رانیا مثلا میخواد بگه نمی خوابه میگه ...